பிராமண குலத்தில் பிறக்காதவர்கள் ப்ராஹ்மண-தீக்ஷை(உபநயனம்) செய்யலாமா ?

 

   தற்காலத்தில் சில பிராமணர்கள் பிராமண குலத்தில்  பிறந்தவர்கள் மட்டுமே ப்ராஹ்மண-தீக்ஷை (உபநயனம்) எடுக்கமுடியும் என வாதிடுவர், ஏனெனில் அப்படி எடுப்பவர்களுக்கு கோத்ரம் இல்லை என்பதாலும், தந்தைவழி உபநயனம் செய்யாததும் ஆகும் என சொல்வர். ஆனால், கௌடிய சம்பிரதாயத்தில் தகுதியுடைய அனைவருக்கும் ப்ராஹ்மண-தீக்ஷை அளிக்கிறார்கள். ஆகவே, இப்படி கௌடிய சம்பிரதாயப்படி கொடுக்கும் உபநயனம் என்ன என்பதை இந்த பதிவில் மூலம் அனைவரும் அறிந்துகொள்ளலாம்.   

தீக்ஷ என்ற சொல் 'தி' மற்றும் 'க்ஷ' என்ற இரண்டு எழுத்துக்களால் ஆனது. ‘தி’ என்பது 'டான்' என்ற மூலத்திலிருந்து வருகிறது, அதாவது 'ஆன்மீக அறிவை வழங்குதல்' (திவ்ய-ஞானம்). 'க்ஷ' என்பது 'க்ஷயா' என்ற மூலத்திலிருந்து வந்தது, அதாவது 'பாவச் செயல்களை அழித்தல்'. சார-சங்கரஹாவில் விளக்கப்பட்டுள்ளபடி: அரசன் தன் மந்திரிகளின் பாவ வினைகளையும், கணவன் தன் மனைவியின் பாவ வினைகளையும் அறுவடை செய்வது போல, ஆன்மீக குரு தன் சீடர்களின் பாவ வினைகளை ஏற்க வேண்டும். தீக்ஷ என்பதற்கு 'பாவங்களை அழித்து, ஆன்மீக அறிவை பெறுதல்" ஆகும்.

பொதுவாக, ஆகமங்கள் நான்கு வகையான தீட்சைகளை விவரிக்கின்றன: கிரியாவதி, வர்ணமயி, கலாவதி மற்றும் வேதமயி. கௌடிய பரம்பரை பஞ்சராத்ரிகா- கிரியாவதி சடங்குகளைப் பின்பற்றுகிறது. இதில் சீடர்களுக்கு தூய்மைப்படுத்தும் பஞ்ச-சம்ஸ்காரம் உள்ளது. பாஞ்சராத்திர ஆகமத்தின் படி, தகுதி உடைய வைஷ்ணவ ஆச்சாரியரால் மட்டுமே பஞ்ச-சம்ஸ்கார சடங்குகள் வைணவர்களுக்கு செய்விக்கப்படுகிறது.  ப்ராஹ்மண குடும்பத்தில் பிறந்தவன் ப்ரஹ்மோபதேசம் பெற்றுப் ப்ராஹ்மண நிலை எய்துவது போல் தான் இது. இந்த பஞ்ச-ஸம்ஸகாரங்கள்:

“தாபப் புண்ட்ர ததா நாம மந்த்ரோ யாகஸ் ச பஞ்சம:”

1. தாப: - வைஷ்ணவ சின்னங்கள் (துளசி-மாலை, சிகை, வஸ்திரம் போன்றவை) அணிவதும், கோபி-சந்தனத்தால் ஒருவரது உடலில் கிருஷ்ணர் பெயர்களை எழுதுதல் ஆகும். (ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் சங்கு-சக்கரத்தை தோள்களில் பதிப்பர்)

2. புண்ட்ர  - ஊர்த்வ புண்ட்ரங்களை (வைஷ்ணவ திலகங்களை) உடலில் குறிப்பிட்ட (12 இடங்களில்)  பாகங்களில் தரித்தல்

3. நாம – குருவின் மூலம் வைஷ்ணவ நமாம் (நாமத்தின் கடைசி எழுத்து தாஸ(ஆண்) / தாஸி (பெண்) எடுப்பது.

4. மந்த்ர - குருவின் மூலம் வைஷ்ணவ மந்திரத்தை பெறுதல்.

5. யாக – குருவின் அறிவுறுத்தலின்படி கோவிலில் உள்ள அர்ச்ச-விக்கிரகத்துக்கு சேவை செய்வதை கற்றுக்கொள்வது.

பாஞ்சராத்ரிகா-கிரியாவதி முறையில் ஒரு சீடர் தூய்மைப்படுத்தும் பஞ்ச-சம்ஸ்காரம் பெற்று அந்த சீடர் மந்திரத்தினை பெறுகிறார். அதை அவர் ரகசியமாக வைத்திருக்க வேண்டும். ஆனால் ஹரி-பக்தி-விலாசம் (1.104) கிருஷ்ண மந்திரங்களுக்கு (ஹரே கிருஷ்ண மந்திரம்) பொருந்தாது என்று கூறுகிறது, ஏனெனில் இவை மிகவும் சக்திவாய்ந்தவை. பஞ்சராத்ரிகா மந்திரங்கள் மஹா-மந்திரத்திலிருந்து பல வழிகளில் வேறுபடுகின்றன. பாஞ்சராத்ரிகா மந்திரங்களில் தீக்ஷைக்கு பல  அளவிலான துமைப்படுத்துதல் தேவைப்படுகிறது. ரகசியமாக வைத்திருக்க வேண்டிய இந்த மந்திரங்கள் பொதுவில் உச்சரிக்கப்படும்போது அவற்றின் சக்தியை இழக்கின்றன. இதனால் அவை தனிப்பட்ட தியானம் மற்றும் பூஜைக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

 இருப்பினும், ஹரே கிருஷ்ணா மஹா-மந்திரம் இரகசியமானது தான், ஆனால் அது விதிகளுக்கு உட்பட்டது அல்ல. சைதன்ய மஹாபிரபு, ஹரே கிருஷ்ணா நாமம் பஞ்சராத்ரிகா நூல்களில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள திக்ஷா விதிகளுக்கு உட்பட்டது அல்ல என்று விளக்குகிறார். ஆகவே, இந்த ஹரே கிருஷ்ணா மந்திரம் எவரும் எங்கேயும் கூறலாம். ஹரே கிருஷ்ணா புனித நாமத்தைப் பெற்று, தூய்மைப்படுத்துதல்  காலத்திற்குப் பிறகு, ஒருவர் பஞ்சராத்ரிகா தீட்சையைப் பெறலாம், இது இறைவனின் அர்ச்ச-விக்ரஹத்தை பூஜை செய்யவும், தங்கள் சொந்த சக்தியுடன் கூடிய மந்திரங்களைப் பெறவும் உதவும்.

 அதனால் தான் மஹாபிரபுவின் கௌடிய பரம்பரை பக்தர்கள்  புனித நாமத்தை தங்கள் முக்கிய ஆன்மீக சாதனையாக (சாதனா)   ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள், ஆனால் பஞ்சராத்ரிகா தீட்சையும் (பகவத்-விதி மற்றும் பஞ்சராத்ரிகா-விதி) எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். இதற்க்கு உண்மையான ஆன்மிக குரு கிடைத்தால் நீங்கள் எங்கிருந்தாலும் குருவின் விருப்பமும், கட்டளையும் இருந்தால், உடனே தீக்ஷை பெறலாம்.

கௌடிய பரம்பரையில் இரண்டு நிலைகளில் தீக்ஷை கொடுக்கப்படுகிறது.

1.      ஹரி நாம தீக்ஷை

2.      ப்ராஹ்மண தீக்ஷை / வைஷ்ணவ-மந்த்ர-தீக்ஷை

முதலில், ஹரி நாம தீக்ஷை. அந்த ஆன்மீக குரு 108 முறை ஜெபித்த துளசி மலையை தனது சீடனுக்கு கொடுத்து, அவனுக்கு புதிய நாமத்தையும் கொடுக்கிறார்  அந்த நாமத்தின் கடைசியில் தாஸ அல்லது தாஸி என்கிற அடைமொழி வருகிறது. அதாவது அவர் பகவான் கிருஷ்ணரின் சேவகன் என்கிற அர்த்தம் ஆகும். இது முதல் நிலை தீக்ஷை. இப்படி தீக்ஷை வாங்கிய பக்தர்கள் தொடர்ந்து ஹரே கிருஷ்ணா நாமத்தை 16 அல்லது 64 மலைகள் தினமும் ஜெபிக்கவேண்டும் மேலும் நான்கு கட்டுப்பாடு விதிகளையும் (மாமிசம், மது, போதை பொருள்கள் & தகாத உறவு தவிர்த்தல்) கடைபிடிக்கவேண்டும்.

இரண்டாவது நிலை-ப்ராஹ்மண தீக்ஷை ஆகும். இரண்டாவது தீட்சையைப் பொறுத்தவரை அவரது குடும்பம் அல்லது சமூகம் எது என பார்க்காமல் அவரது குணங்கள் மற்றும் செயல்கள் (கர்மா) மற்றும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மீதுள்ள உறுதியான நம்பிக்கை, ஆன்மீக குருவின் கருணை ஆகியவற்றைக் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று பஞ்சராத்ரிகா சாஸ்திரம் விளக்குகிறது. 

"சில வேதியியல் செயல்முறைகளால் ஒரு அடிப்படை உலோகத்தை தங்கமாக மாற்றுவது போல, தீக்ஷை.-பஞ்சராத்ரிகா செயல்முறையால் ஒரு மனிதன் இரண்டாவது பிறவி (இதனால் பிராமணனாக மாறுகிறான்) என்று விளக்குகிறது” (வால்மீகி முனிவரைப்போல). - ஹரி-பக்தி-விலாசம் 2.12

 பஞ்சராத்ரிகா தீக்ஷை-உபநயனம் எனப்படுவது வேத தீட்சையைப் போன்றது தான், ஆனால் பிந்தையது பிராமணர், சத்திரிய மற்றும் வைசியர்களின் ஆன்மீக வாழ்க்கையில் நுழைவதைக் குறிக்கும் அதே வேளையில், பஞ்சராத்ரிகா சம்ஸ்காரமானது ஆசிரமம், வர்ணம், பாலினம் அல்லது வயது போன்றவற்றைக் கருத்தில் கொள்ளாது. கடவுள் நம்பிக்கையின்படி ஒரு நபர் இந்தத் தீட்சையைப் பெறத் தகுதியானவர். வேத தீட்சை தந்தையால் செய்யப்படுகிறது, அதே நேரத்தில் பாஞ்சராத்ரிகா தீட்சை தகுதியான வைஷ்ணவ ஆச்சாரியரால் வழங்கப்படுகிறது. பஞ்சராத்ரிகா திக்ஷா என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட தீட்சை ஆகும், அந்த  சீடருக்கு விஷ்ணு அல்லது கிருஷ்ண மந்திரங்கள் கொடுக்கப்படுகின்றன, இதனால் அவர் வைஷ்ணவ அர்ச்சனை செய்யும் தகுதியை பெறுகிறார். எனவே இந்த சடங்கு ஒருவரை தகுதியான வைஷ்ணவராக ஆக்குகிறது.   

 எல்லா சம்ஸ்காரங்களையும் போலவே, இந்த சடங்கு ஒரு முறை மட்டுமே செய்யப்படுகிறது. வைதீக தீட்சையின் சாராம்சம் வேதங்களும் மற்றும் பிரம்ம-காயத்திரி மந்திரத்தைப் பெறுவதாகும். இந்த திட்சைப் பெற, உபநயனம் எனப்படும் வைதீக சம்ஸ்காரம் பழங்கால நடைமுறையில் செய்யப்பட வேண்டும். வைஷ்ணவ பஞ்சராத்ரிகா மந்திரங்களைப் பெறுவதே பஞ்சராத்ரிகா-தீட்சையின் சாராம்சம் ஆகும். பஞ்சராத்ரிகா நிகழ்ச்சியில் பூஜை மற்றும் ஹோம தாந்த்ரிகமும் அடங்கும். மந்திரங்கள் மட்டுமே கொடுக்கப்படும் அளவிற்கு கூட இந்த விழா எளிமைப்படுத்தப்படலாம் என ஹரி-பக்தி-விலாசத்தில், பாஞ்சராத்ரிகா விதிகள் அதை உறுதிப்படுத்துகின்றன என்கிறது.

 இவ்வாறு வைணவ மந்திரங்களைக் கொடுப்பதை வலியுறுத்தி, கௌடிய சம்ப்ரதாயம் இந்த சடங்கை எளிதாக்குகிறது. இவ்வாறு அவர் ஐந்து சம்ஸ்காரங்களைப் பெறுகிறார் (பஞ்ச-சம்ஸ்காரம், வைஷ்ணவ தீட்சுக்கான மற்றொரு பெயர் - பஞ்ச-சம்ஸ்காரம், பத்ம புராணம்).

 வேத தீட்சையைப் பெற, கர்ப்பத்தான-சம்ஸ்காரத்தின் செயல்பாட்டின் மூலம் ஒருவர் கருத்தரித்ததிலிருந்து ஆன்மீக ரீதியில் தகுதி பெற வேண்டும். கலியுகத்தில் இது மிகவும் அரிது. ஆனால், இந்த தகுதியை பஞ்சராத்ரிகா தீக்ஷை எடுத்தும்  பெறலாம். (விஷ்ணு-யமலம் (மேற்கோள்: ஹரி-பக்தி-விலாசம் 5.5).

 இந்த கலி யுகத்தில், பஞ்சராத்ரிகா தத்துவத்தின்படி, வேத மந்திரங்கள் பஞ்சராத்ரிகா மந்திரங்களை உச்சரிக்கும் போது மட்டுமே பலனைத் தரும். ஆன்மீக முன்னேற்றத்தை ஓரளவு தக்க வைக்க வேத தீட்சை மற்றும் பிரம்ம-காயத்திரி மட்டும் போதாது. காலப்போக்கில், வேத தீட்சை என்பது தந்தையின் சார்பாக ஒரு புரோகிதரால் செய்யப்படும் வெறும் சம்பிரதாய சடங்காக மாறிவிட்டது. சில குடும்பங்கள் தீட்சை பெறுவதற்குத் தேவையான தகுதிகளைக் கருத்தில் கொள்ளாமல், தங்கள் வம்சாவளியைச் வைத்து தீட்சை உரிமையை எடுத்துக்கொண்டனர். இப்படித்தான் இன்றுள்ள சாதி அமைப்பு பிறந்தது, அது வர்ணாஸ்ரம தர்மத்தின் வக்கிரமாகவே உள்ளது.

             இதனால் தான் கௌடிய ஆச்சாரியார் ஸ்ரீல பக்திசிதாந்த தாகூரார், சமூக அந்தஸ்து அல்லது பரம்பரையை கருத்தில் கொள்ளாமல்,  வேத ஸம்ஸ்காரத்தின் உபநயன சடங்குடன் (த்விஜாவாக மாற),  பஞ்சராத்ரிகா-திக்ஷை வழங்கும் செயல்முறையைத் தொடங்கினார், எனவே, பஞ்சராத்ரிகா-திக்ஷாவைப் பெற்ற ஒருவர் கோயிலில் பகவானின்  அர்ச்ச-விக்ரஹத்தை (அர்ச்சன-விதிப்படி) ஆரத்தி, பூஜை,  யாகங்கள் மற்றும் அபிஷேகம் ஆகியவைகள் செய்யலாம். இந்த கடமைகள் ஆன்மீக வாழ்க்கையில் படிப்படியாக முன்னேற உதவுகிறது.